«Πρόσεχε τις σκέψεις σου, γιατί
γίνονται λόγος.
Πρόσεχε τα λόγια σου, γιατί γίνονται
πράξεις.
Πρόσεχε τις πράξεις σου, γιατί
γίνονται συνήθεια.
Πρόσεχε τις συνήθειές σου, γιατί
γίνονται ο χαρακτήρας σου.
Πρόσεχε τον χαρακτήρα σου, γιατί
γίνεται το πεπρωμένο σου…»
Είπε ο Σοφός.
Άραγε δεν φαντάστηκε ποτέ ότι έτσι
έδινε εργαλείο στο φόβο;
Ο φόβος μασκαρεύτηκε σε προσοχή. Και
έβαλε πανωφόρι το αναμφισβήτητο, την αγάπη της μάνας.
Τρυφερά το ψαλίδισμα, να μη νιώσεις
οξύ τον πόνο και πεταχτείς προς άγνωστη κατεύθυνση. Και σταδιακά. Λίγο λίγο.
Όπως στα πόδια της επίδοξης γκέισας.
Από τα απλά.
Δεν μπορείς.Η αυθεντία του
παντογνώστη και παντοδύναμου γονιού. Που
ξεκινάει από την αναμέτρηση με ένα άλμα στο χαντάκι, το αδέξιο κουβάλημα μιας πιατέλας
από το καλό σερβίτσιο, το πρώιμο ποδήλατο χωρίς βοηθητικές ρόδες. Και
συνεχίζεται στο τι θα γίνω όταν μεγαλώσω. Αφού δεν μπορείς να γίνεις ούτε καν
δικηγόρος ή δημοσιογράφος, πώς να τολμήσεις να φανταστείς το χειρουργός ή
ερευνήτρια ή αστροναύτης; Δεν μπορείς. Κι αντί να πηγαίνεις εκεί όπου
κοιτάζεις, μαθαίνεις εξ απαλών ονύχων να κοιτάζεις εκεί που πηγαίνεις,
καθηλώνεις το βλέμμα στους δέκα πόντους από τις μύτες των παπουτσιών σου. Που,
πρόσεχε, είναι καινούρια και έτσι πρέπει να παραμείνουν για έναν τουλάχιστον
χρόνο, μέχρι να μεγαλώσει το πόδι σου και να πάρουμε άλλα. Ναι, ναι, έχουν
φορεθεί εκατομμύρια ζεύγη ακυρωμένων παπουτσιών που δεν τόλμησαν να κλωτσήσουν
πέτρες, να σκαρφαλώσουν σε δέντρα, να λασπωθούν.
Δεν πρέπει. Η αυθεντία της βιβλικής επιταγής.
Το δυνατό γέλιο, η σκανταλιά, το μικρό ψέμα ή το μικρό μυστικό θα σε οδηγήσει κατευθείαν στην είσοδο της
κόλασης, το μήκος της φούστας, το φλερτ, το κακό διαγώνισμα στα μαθηματικά
σπιλώνουν την υπόληψη τουλάχιστον τεσσάρων γενεών αξιοπρέπειας, θέλεις να
κουβαλάς αυτό το βάρος, όχι φυσικά όχι, ασήκωτο για τους άγουρους ώμους. Η επιθυμία; Μόνο σε μικρή δόση, ελάχιστα
μιλιγκράμ, αλλιώς γίνεται θανατηφόρο δηλητήριο. Το ρίσκο; Σίγουρη καταστροφή,
πας γυρεύοντας; Η ελάχιστη παρέκκλιση; Η συνταγή των δυστυχισμένων.
Μην κυνηγάς την ευτυχία. Δεν υπάρχει, είναι επινόηση των τρελών, μπορεί
οφθαλμαπάτη, φάταμοργκάνα. Ευτυχία είναι να κάνεις το σωστό, να μην πληγώνεις,
να μην απογοητεύεις τους άλλους γύρω σου.
Μην ονειρεύεσαι. Τα όνειρα σού ταράζουν το μυαλό, σε οδηγούν σε επικίνδυνα μονοπάτια,
χάνεις το μέτρο. Γεμάτα τα ιδρύματα με ονειροπόλους. Κι αν επιμένεις, ονειρέψου
κάτι πρακτικό, ένα ωραίο κέικ σοκολάτας για τον άντρα σου και τα παιδιά σου.
Εσύ ήσουν τυχερή. Είχες εμένα να σε συμβουλεύω. Έτσι μεγάλωσες σωστά,
βουτηγμένη από νωρίς στη γεροντική σοφία. Δεν χρειάστηκε καν να σκέφτεσαι πολύ.
Τα βρήκες όλα έτοιμα.
Από τη σκέψη. Από τις σκέψεις ξεκινούν όλα. Κι απ’ τον ορίζοντά τους.