Ας αρχίσουμε από τα άσχημα. Κι αυτά με τον τρόπο που τα
αντιλαμβάνεται ένας 8 ετών χρήστης, εν προκειμένω εγώ, με θυμούς, παρεξηγήσεις,
διαγραφή προφίλ, σύνδρομο στέρησης, καινούργιο προφίλ και ενίοτε σκέψεις για το
αν θα κρατήσω κι αυτό το νέο προφίλ ή όχι.
Το κακό Facebook (και από τούδε, όπου φβ ίσον Facebook) είναι το φβ που κυριαρχεί στη σκέψη
και στο θυμικό περισσότερο από την πραγματική ζωή. Η μεγάλη του αυτή ικανότητα ανοίγει στους χρήστες μια συνομιλία με άτομα
αμφιβόλου ποιότητας, τα οποία ενίοτε
αποδεικνύονται δευτερότριτα, πολλές φορές και μηδενικά. Το φβ επίσης ανοίγει
μια κλειδαρότρυπα στη ζωή των χρηστών, από την οποία όσο πιο αγαθοί είναι, τόσο μεγαλύτερη την
αφήνουν να γίνεται στα αχόρταγα μάτια όσων ορέγονται σενάρια και ίντριγκες. Πολλοί
χρήστες ποζάρουν στην κλειδαρότρυπα για να φαίνονται όπως θα ήθελαν να είναι
αλλά η πολλή πόζα κρύβει πολύ ψέμα που στον φεισμπουκικό χρόνο –δηλαδή την ταχύτητα
φωτός- το ψέμα ξερνάει αξιολύπητες αλήθειες.
Το κακό φβ επίσης μεγαλώνει και μεγαλώνει και μεγαλώνει τη μοναξιά
των χρηστών. Σκορπούν τόσο πολύ χρόνο σε αυτό, αναλώνουν τόση ενέργεια
επικοινωνίας και συναισθημάτων που φτάνουν στο σημείο να βιώνουν τη
δραστηριότητά τους αυτή ως τη μόνη αλήθεια της ύπαρξής τους. Τη στιγμή βέβαια
που η σάρκινη αλήθεια θα ζητήσει ένα χέρι, ένα θέλημα ή χίλια ευρώ, η ουτοπία
κατακρημνίζεται σαν βαρύ αντικείμενο από μεγάλο ύψος.
Το κακό φβ τέλος διαδίδει εκατομμύρια βλακείες το
εικοσιτετράωρο παγκοσμίως. Όλος ο κιτρινισμός της υφηλίου ταξιδεύει σε όλα τα
μήκη και τα πλάτη που ενδιαφέρεται να ακουστεί, με ταχύτητα, ίσως και λίγο
μεγαλύτερη του, φωτός. Επίσης ο εξευτελισμός ανθρώπων που διέπραξαν ή δε διέπραξαν
έγκλημα ακόμη και παράπτωμα μεταδίδεται μέσω του φβ σαν από ντελάλη μήνες ή και
χρόνια πριν η δικαιοσύνη αποφασίσει για κείνους.
Φαντάζομαι πόσα ακόμα άσχημα θα προσέθεταν πολλοί χρήστες στο
κακό φβ αλλά δεν καταδέχομαι, συγχωρήστε με, να ασχοληθώ με μαμαδοκλάμπ,
θρησκοκλάμπ, φασιστοκλάμπ και άλλα
τέτοια που βρωμίζουν με το άρωμά τους τον κυβερνοχώρο.
Τα καλά τώρα του φβ είναι τόσο καλά και τόσο όμορφα που νομίζω
ότι οι ‘ώριμοι’ χρήστες τα απολαμβάνουν στο μέγιστο (όπου ώριμοι ίσον πολλά).
Πρώτο και καλύτερο η Δημοκρατία. Λέει κάθε άνθρωπος τη γνώμη
του ελεύθερα και πολλές φορές αναδεικνύονται χρήστες – διαμάντια στους οποίους άλλες
πόρτες που προϋποθέτουν συμφέρον, κηδεμονία και κέρδος δε θα άνοιγαν ποτέ.
Συχνά μάλιστα αποτελεί εργαλείο για να δηλώσουν κάποιοι την πνιγμένη από τις πολλές
φωνές αλήθεια τους.
Επίσης το καλό φβ βγάζει ταλέντα. Τι ζωγραφιές, τι ποιήματα,
τι γλυπτά, τι φωτογραφίες, τι μουσικές μοιράζονται καθημερινά οι χρήστες με το
μικρό ή μεγάλο τους κοινό!
Ακόμα, βγάζει γνώση. Ας το παραδεχτούμε, πολλές φορές το φβ
έγινε η αφορμή για να γνωρίσουμε μια φημισμένη ταινία,
έναν βραβευμένο συγγραφέα, έναν διάσημο καλλιτέχνη που αγνοούσαμε.
Προβάλλει και την ευφυΐα. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη απόλαυση από
τη συνάντηση με έξυπνους χρήστες. Αποκαλύπτονται πολύ γρήγορα, αστράφτουν μέσα
στον παγκόσμιο ιστό κάνοντας την ανάγνωση των αναρτήσεών τους χαπάκι ευφορίας.
Αν δεν υπήρχε το φβ, με ποια ευκαιρία θα τους γνώριζε κανείς;
Ακόμη, το καλό φβ είναι το μέσον για πολλές καλές
συναντήσεις, που δοκιμάζονται, διαρκούν και εξελίσσονται σε καλές φιλίες.
Τέλος το φβ είναι μια αλήθεια από μόνο του. Οι ώριμοι χρήστες
δεν το αφήνουν να γίνει κακό φβ. Πολύ γρήγορα διακρίνουν την εξυπνάδα, τη
βλακεία, την υποκρισία, τα κόμπλεξ, την ειλικρίνεια και ακόμα την καλοσύνη και
την κακία. Αν και όχι πάντα.
Φαντάζομαι κι εδώ πόσα ακόμα καλά θα προσέθεταν πολλοί
χρήστες όπως το φλερτ, ακόμα και το σεξ, αλλά ας τα αφήσουμε αυτά για τη γνώμη
όσων τα χαίρονται.
Όσον αφορά το καθόλου φβ για έναν σύγχρονο άνθρωπο, μάλλον σημαίνει απόλυτη συνειδητή αυτάρκεια, κατάσταση
εξαιρετικά σπάνια ή αλλιώς μοιάζει με κοινωνική φοβία τύπου ‘εκεί
έξω είναι όλοι οι κακοί γι’ αυτό κάθομαι
ήσυχα στο σπιτάκι μου και στη δουλίτσα μου’.
Το καλό και το κακό συνυπάρχουν ως γνωστόν σε κάθε υπόσταση και
σε κάθε κατάσταση. Είναι πολύ νωρίς ακόμα για να πούμε πώς θα εξελιχθεί το
τεράστιο αυτό φαινόμενο που σαν βηματοδότης δίνει ρυθμό στην παγκόσμια
επικοινωνία, υποθέτω πως ούτε ο ιδρυτής και εμπνευστής του γνωρίζει το μέλλον
του. Προφανώς για τους χρήστες η πλευρά που θα επιλέξουν είναι θέμα επιλογής…
ώριμης όμως (όπου ώριμη ίσον πολλά).