ΥΠΟΘΕΣΗ UNESCO: Δέκα χαμένα χρόνια 2007 - 2017 [Αλίκη Κατσαρού]

Η επίσημη ιστορία λέει:

Το 2007 η Παλιά Πόλη της Κέρκυρας εντάχθηκε στον Κατάλογο Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO βάσει του κριτηρίου (iv): Το σύνολο του αστικού και λιμενικού συγκροτήματος της Κέρκυρας, με κυρίαρχες τις ενετικής προέλευσης οχυρώσεις του, αποτελεί ένα αρχιτεκτονικό δείγμα εξαιρετικής παγκόσμιας αξίας που διατηρεί τόσο την αυθεντικότητα, όσο και την ακεραιότητά του. 

Η ανεπίσημη ιστορία λέει ότι κάποιοι άνθρωποι προσπάθησαν πολύ για το αποτέλεσμα της ένταξης: Οι επιστήμονες και το προσωπικό του Γραφείου Παλιάς Πόλης με επίπονη εργασία και στιβαρό έργο τουτέστιν Φάκελος περιλαμβάνων το Σχέδιο Διαχείρισης 2006 – 2012 και οι πολιτικοί παράγοντες με χρήση διπλωματικών σχέσεων. Κορυφαία των διπλωματικών  προσπαθειών υπήρξε η επίμονη και αποτελεσματική εργασία προς το σκοπό της ένταξης  του τότε Πρέσβη της Ελλάδας στην UNESCO, κ. Γιώργου Αναστασόπουλου που εξαιτίας οικογενειακών δεσμών και μεγάλης αγάπης για την Κέρκυρα επέμεινε και επέτυχε το ποθούμενο.

Από τότε, έχουν περάσει δέκα χρόνια.

Δέκα χρόνια κατά τα οποία τρεις Δημοτικές Αρχές δεν έχουν υλοποιήσει ούτε το δέκα τοις εκατό από τα προβλεπόμενα έργα του Σχεδίου Διαχείρισης, του βασικού εργαλείου, για όσους δε γνωρίζουν, της ένταξης στον Κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς.

Κάθε πολίτης μπορεί να ανατρέξει στο Σχέδιο Διαχείρισης, το οποίο είναι αναρτημένο στην επίσημη ιστοσελίδα του Δήμου Κέρκυρας και να επιβεβαιώσει την αλήθεια.

Δε θα αναλωθούμε στο παρελθόν, αυτό πέρασε και δεν έχει νόημα να μηρυκάζουμε τα ίδια και τα ίδια. Ας σταθούμε στο παρόν. Στο παρόν της Κέρκυρας με τη Δημοτική Αρχή που διακήρυσσε την ανεξαρτησία της από συμφέροντα, μικρά και μεγάλα, που βροντοφώναζε ότι αδιαφορεί για την ψηφοθηρία και θα επιβάλει τα δέοντα για το κοινό καλό, που μας έπειθε ότι δεν την ενδιαφέρουν τα ταξίδια στις εκθέσεις τουρισμού αλλά η ανάπτυξη του τόπου ώστε η δεδομένη ποιότητά του να αποτελέσει την καλύτερη διαφήμιση για την προσέλκυση των επισκεπτών.

Πριν μαντέψουμε τη μαγική απάντηση Δεν υπάρχουν χρήματα ας μιλήσουμε ειλικρινά για το γιατί δε χρειάζονται χρήματα για την υλοποίηση μεγάλου μέρους του Σχεδίου Διαχείρισης. Χρειάζεται πολιτική βούληση. Χρειάζεται αποφασιστικότητα. Χρειάζεται ανεξαρτησία της Δημοτικής Αρχής από οποιαδήποτε δέσμευση, συμπάθεια, αντιπάθεια,  ψήφο, αντίδραση.

Οι πιο απλοί από τους κανόνες του Σχεδίου Διαχείρισης λένε ότι τα εμπορεύματα δεν μπορούν να εκτίθενται έξω από τα καταστήματα, ότι τα τραπεζοκαθίσματα δεν γίνεται να απλώνονται σε όλη την πόλη, ότι οι επιγραφές δεν πρέπει να είναι πλαστικές, χρωματιστές και κακόγουστες, ότι οι ομπρέλες δεν επιτρέπεται να είναι διαφημιστικές.

Οι πιο σύνθετοι κανόνες μιλούν για κλιματιστικά, κεραίες, στέγες και αυθαίρετα.

Οι ακόμα πιο σύνθετοι για πεζοδρομήσεις και αναπλάσεις –οι οποίες εν μέρει υλοποιήθηκαν βάσει έργου προγραμματισμένου από προηγούμενη Δημοτική Αρχή.

Και οι υψηλού βαθμού συνθετότητας και δυσκολίας κανόνες για το κυκλοφοριακό και τη στάθμευση.

Παράλληλα με τα παραπάνω (που παρατίθενται ενδεικτικά και μόνον), το Σχέδιο Διαχείρισης προτείνει ενημέρωση πολιτών, εκπαιδευτικά προγράμματα μαθητών και ιστορική σήμανση, βασικά εργαλεία για τη συμπόρευση της κοινωνίας μέσω της δημιουργίας  μιας νέας συνείδησης για το Μνημείο της Παλιάς Πόλης.

Όλα σχεδιάζονται, υλοποιούνται, αξιολογούνται και παραδίδονται με την ευθύνη του Φορέα Διαχείρισης τον οποίο υποχρεούται ο Δήμαρχος και Πρόεδρός του, να συγκαλεί κάθε 2 μήνες. Ωστόσο την τελευταία εξαετία ο Φορέας έχει συγκληθεί από τους Δημάρχους, αν δεν απατώμαι, μόνο 5  φορές συνολικά(!) και με άγνωστο για τους πολίτες παραχθέν αποτέλεσμα.

Δέκα χρόνια πέρασαν με τα ψέματα.

Δέκα ολόκληρα χρόνια που θα μπορούσαν να έχουν αλλάξει το σύνολο της φυσιογνωμίας της πόλης και κυρίως τη νοοτροπία των πολιτών.

Η φετινή, δέκατη χρονιά από την ένταξη, ας αποτελέσει μια αφορμή για περισυλλογή. Περισυλλογή που δεν αφορά μονάχα την αντικοινωνική συμπεριφορά των μικροσυμφερόντων ή της αδιαφορίας των πολιτών. Περισυλλογή που αφορά το ερώτημα πώς επιτέλους και κάποτε θα έχουμε μια Δημοτική ομάδα και έναν Δήμαρχο που θα εμπνεύσει τους πολίτες με την αλήθεια, τη γνώση και την πράξη του ώστε να εργαστούν για την Κέρκυρα του μέλλοντος.

Υ.Γ. Φαντάζομαι πως δε θα εορταστεί η φετινή 10^η επέτειος… αλλά μπορεί και να φαντάζομαι λάθος.