Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Δε συνέβη [Αλίκη Κατσαρού]

Η Ελένη ζει πίσω από το Χίλτον στο άνετο διαμέρισμα που της αγόρασε ο πατέρας της πριν την ελληνική κρίση, ένα από τα πιο καλόγουστα του κόσμου, τέτοιο που το φωτογράφισε ένας Άγγλος φίλος της για γνωστό περιοδικό διακόσμησης.
Η Μαργαρίτα ερωτεύτηκε ξανά τον άντρα της μετά από μια δίχρονη κρίση και αφού τίναξαν από τα σεντόνια τους τα μεταλλικά παγάκια που τους βασάνιζαν, άφησαν τα παιδιά στη γιαγιά και μετακόμισαν για τέσσερις ολόκληρες ημέρες στα σεντόνια ξενοδοχείου κοντινής πόλης, τα οποία και έκαψαν.
Ο Μίλτος κήδεψε τον πατέρα του παρουσία εκατοντάδων συγκινημένων ανθρώπων αφού ο πατέρας του ήταν ούτε πολύ μεγάλος, ούτε παλιάνθρωπος, ούτε κλειστός χαρακτήρας αλλά ένας πολύ δημιουργικός επαγγελματίας μιας επαρχίας όπου όλοι τον γνώριζαν και τον αναγνώριζαν.
Ο Δημήτρης εξέδωσε μια ποιητική συλλογή για την οποία έλαβε συγχαρητήρια επιστολή από τον γνωστότερο εν ζωή  ποιητή της χώρας.
Η Μίρκα αδυνάτισε, γυμνάστηκε, μαζεύτηκε, χτενίστηκε, ερωτεύτηκε πετώντας από πάνω της δέκα χρόνια και 60 μονάδες γλυκόζης από το αίμα της.
Ο Λευτέρης βρήκε μια πολύ καλή δουλειά μετά από αρκετές επαγγελματικές και συνεπώς οικονομικές ταλαιπωρίες, έτσι ανανέωσε το ηθικό του, την γκαρνταρόμπα του και τη γνώμη του για τη ζωή.
Η Λιάνα και ο σύντροφός της έκαναν πρωτοχρονιάτικο ρεβεγιόν στο σπίτι τους με σπάνιες γεύσεις σε σπάνιες πορσελάνες και σπάνιο κρασί σε σπάνια κρύσταλλα που γεύτηκαν φίλοι με εκπαιδευμένους ουρανίσκους και μύτες.
Η Μιράντα έχασε το σκύλο της, τον αγαπημένο της Nero που την αγαπούσε, τη ζέσταινε και την έκανε να χαμογελά για 14 ολόκληρα χρόνια. Η Μιράντα χρειάστηκε φαρμακευτική αγωγή με συνταγή από γιατρό προκειμένου να ξεπεράσει τη θλίψη των πρώτων ημερών της απουσίας του Nero.
Η Αλεξάνδρα έλαβε 37 κόκκινα τριαντάφυλλα για τα 37α γενέθλιά της από τον αγαπημένο της.
Ο Νίκος νοσηλεύτηκε και χειρουργήθηκε για δυο σοβαρά κατάγματα μετά από πτώση με τη μεγάλου κυβισμού μηχανή του από λάδια  στο οδόστρωμα.
Η Σοφία ανακάλυψε πόσο της πηγαίνουν τα κοντά μαλλιά αφού τόλμησε και τα έκοψε για πρώτη φορά στη ζωή της.
Η Μαρία χθες χόρευε ως το πρωί στο καλύτερο κλαμπ της πόλης επιβεβαιώνοντας την υπεροχή της ομορφιάς της για μια ακόμα φορά, ζωντανά.
Ο Παύλος και η Μαρίνα θα φιλοξενήσουν στο σπίτι τους στο Χαλάνδρι ένα προσφυγόπουλο για δύο μήνες. Τα παιδιά τους σπουδάζουν και τα τελευταία δυο χρόνια προσφέρουν αυτή τη φιλοξενία τακτικά.
Τίποτα από τα παραπάνω δε συνέβη αφού δε φωτογραφήθηκε και δε δημοσιεύτηκε στο Facebook. 

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

2023, Ιούλιος, Κέρκυρα.

Έχουμε τη μεγάλη τύχη να διατηρούμε ένα συμπαθητικό σπίτι στην Κέρκυρα, και έναν μεγάλο έρωτα για την ίδια την Κέρκυρα αλλά και για καθετί ωραίο. Όπως η ίδια η Κέρκυρα.  Πέντε καλοκαίρια δεν κατορθώσαμε να πάμε, για λόγους σημαντικούς και ασήμαντους. Φέτος ήταν υπόσχεση. Εγώ λόγω καταγωγής, έχω περάσει στην Κέρκυρα  περισσότερα από τα μισά καλοκαίρια της ζωής μου. Έχω τόσες αναμνήσεις, όσες δεν έχω για κανένα άλλο μέρος ή συμβάν. Θυμάμαι το αυτοκίνητο του παππού και της γιαγιάς που μας πήγαινε στις δημοφιλείς  παραλίες της εποχής, τον Ίψο, το Πέραμα, τον Άη Γιάννη. Μας πήγαινε και στα ξενοδοχεία, όπου ήταν όλοι φιλόξενοι και περιποιητικοί, περισσότερο με μάς που ήμασταν ντόπιοι, παρά με τους ξένους. Θυμάμαι τα θεόρατα κλαμπ σάντουιτς στο Mira Mare, το κοτόπουλο στο καλαθάκι στο K erkyra Golf και την ταβέρνα στο Πυργί όπου με τσίμπησε μια μέλισσα. Από την πόλη θυμάμαι τα αστραφτερά πεζοδρόμια και τους άδειους δρόμους τα απομεσήμερα, τα ψητά καλαμπόκια, τις άμαξες και τα τρίκλυκλα, ακό

Ο Ηγεμόνας και η Μαίρη

Βάζω απέναντί μου το πρόσωπό της. Είναι μεσήλικη, παντρεμένη, έχει δυο παιδιά, ένα σπίτι, δύο αυτοκίνητα, δυο πιστωτικές, καμία αποταμίευση, γενικώς μικρομεσαία. Στα τέλη του μήνα ζορίζονται αλλά τελικά τα καταφέρνουν με τον σύζυγο, δημόσια υπάλληλος αυτή, στέλεχος επιχείρησης εκείνος.   Έχω βρεθεί μαζί της σε κοινές συναναστροφές δυο τρεις φορές και βρίσκομαι κάθε μέρα στο Facebook . Η Μαίρη είναι η πιο μεγάλη επιτυχία του Ηγεμόνα, όπου ηγεμόνας είναι αυτός που φαντάζεστε. Τον θαυμάζει, τον γεμίζει καρδούλες, ευχές, συγχαρητήρια και συμβουλές.  Και δεν είναι μόνον η Μαίρη, είναι ο  άντρας της Μαίρης, οι φίλοι της Μαίρης, πολλές ακόμα Μαίρες που τον υποστηρίζουν φανατικά, και τον θεωρούν ό, τι καλύτερο μας έχει συμβεί τα τελευταία χρόνια. Τον θεωρούν έναν προοδευτικό, σύγχρονο, ανοιχτόμυαλο Ευρωπαίο με σοβαρότητα, εντιμότητα και τόλμη. Έναν πατριώτη που κουράζεται για το καλό της χώρας, που επιτελεί μεταρρυθμίσεις και έργο, που τελικά είναι, αν όχι μεσσίας, σωτήρας. Η Μαίρη ε

Σώπα ανόητε! [Αλίκη Κατσαρού]

Όσοι έχουμε περάσει από τα ελληνικά πανεπιστήμια, ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι σαν τον Τσιόδρα, δεν είναι κανόνας. Όλοι θυμόμαστε αρκετούς που το κύριο τους ενδιαφέρον εξαντλούταν στις χρηματοδοτήσεις των ευρωπαϊκών προγραμμάτων, των οποίων τη λάντζα έκαναν πάντα οι φοιτητές.  Θυμόμαστε άλλους που ναρκισσίζονταν από το ύψος της πανεπιστημιακής έδρας με νεαρές φοιτήτριες και άλλους που εντελώς αδιάφοροι, μετά από μικρή ή μεγάλη πορεία στα γράμματα και τις επιστήμες, εξασφάλιζαν τα οικονομικο-κοινωνικά προνόμια του ακαδημαϊκού και περνούσαν από τα αμφιθέατρα όπως οι τουρίστες από την πλατεία Συντάγματος. Επίσης, όσες νέες και ωραίες έχουμε περάσει από μικρά και μεγάλα ελληνικά νοσοκομεία συνοδεύοντας ηλικιωμένους γονείς ή μικρά παιδιά, σίγουρα θυμόμαστε αρκετούς από τους άρρενες ιατρούς να απλώνουν την σεξιστική τους νοοτροπία στο χώρο, θεωρώντας μας αυτονόητα θύματα της λευκής τους μπλούζας.  Το αίσθημα ανωτερότητας πολλών γιατρών δεν εξαντλείται απαραίτη