Είναι νωρίς [Αλίκη Κατσαρού]

 

Χθες ήπια έναν καφέ στην πόλη με έναν φίλο, ξεγελώντας  τα όργανα της τάξεως, όρθιοι στο σκαλοπάτι του κλειστού καταστήματος κινητής τηλεφωνίας, παραμερίζοντας κάθε τόσο τις μάσκες για μια γουλιά.

Δεν ήταν ακριβώς φίλος, ήταν γνωστός με σκέψη τόσο κοντινή με την δική μου, που έχει αρκετές πιθανότητες να γίνει φίλος κάποτε.

Η αλήθεια είναι πως μετά από μερικές εξόχως ευεργετικές αφαιρέσεις ανθρώπων από την ζωή μου τα τελευταία, δυσκολεύομαι να πεισθώ αν και πόσο θέλω να χωρέσω κι άλλες ψυχές, κι άλλες γνώμες, κι άλλα απωθημένα, κι άλλα όνειρα ανθρώπων στα δικά μου, που ακόμη δεν έχω ξεμπερδέψει εντελώς. Ωστόσο έχω πάντα τέτοια περιέργεια για το καινούργιο, που μου είναι αδύνατον να αντισταθώ κι ας χάσω. Τι έγινε στο κάτω-κάτω; Η χασούρα είναι σπουδαίο κομμάτι της αληθινής ζωής, της ζωής που είναι, όχι αυτής που μόνον φαίνεται.

Συμφωνούσαμε με τον φίλο του απαγορευμένου καφέ ότι οι μέρες που διανύουμε ξεβράζουν ένταση - αλήθεια, τόση ένταση πού ήταν κρυμμένη; Ότι η παρόρμηση και ο φανατισμός καταντούν έως και αστείοι. Ότι ο λαϊκισμός των εύκολων εντυπώσεων παγιδεύει ακόμη και ευφυείς ανθρώπους, δημιουργώντας αλγεινή εικόνα. Όλα αυτά στο διαδίκτυο, τον κατεξοχήν δημόσιο χώρο της εποχής μας, πόσω μάλλον της εποχή μας σε κεφαλοκλείδωμα (-lock down).

Το βράδυ, αντί να πιάσω ένα βιβλίο ή να ανοίξω την τηλεόραση, μπήκα στο διαδίκτυο, από έναν πειρασμό να επαληθεύσω όσα είχαν ειπωθεί το πρωί. Η επιλογή αποδείχθηκε απολύτως εσφαλμένη. Έφερε αϋπνία, εφιάλτες και μια περιπλάνηση όλη νύχτα, δίχως χώρο να σταθώ να ξεκουράσω το πιεσμένο μου κρανίο.

Στη μια μεριά, με απειλούσαν ανοικονόμητες αναρτήσεις συντακτών με τις ίδιες ψυχολογικές αντιδράσεις της οικονομικής κρίσης του 2010. Ρομαντική απελπισία, πνιγμένο άδικο και βαρύ ανάθεμα στην εξουσία. Δημιουργική πρόταση καμία, λύσεις, παραγωγικότητα, ώρα μηδέν. Λαϊκισμός. Σοκαριστικά passé στάση και θέση, μου δημιουργούσε σχεδόν ασφυξία.

Στην άλλη μεριά, τα άτυπα γραφεία τύπου της κυβερνήσεως, αηδιαστικά πρόθυμα να ξεπλύνουν κάθε πταίσμα έως και έγκλημα αν χρειαστεί, παρουσιάζονταν πλήρως εναρμονισμένα με την κυβερνητική γραμμή. Πιο στοιχισμένα και από τα μέλη του ΚΚΕ στην πορεία για το Πολυτεχνείο που άλλους εντυπωσίασαν και άλλους εκνεύρισαν με την στρατιωτική τους πειθαρχία. Τι κι αν η κυβερνητική γραμμή αλλάζει κάθε μήνα, τα άτυπα γραφεία τύπου του Facebook συντονίζονται πιο πιστά και από αυτούς που κοροϊδεύουν.

Κοιτούσα το σκοτάδι του δωματίου ιδρωμένη. Με πήρες αγκαλιά. Σχεδόν ξημέρωνε. Ανακούφιση μεγάλη η αγάπη για τον κόσμο αγάπη μου. 

«Είναι νωρίς ακόμη μέσα στον κόσμο αυτόν αγάπη μου» ψιθύρισες σαν άλλος Ελύτης και έτσι για λίγο κοιμήθηκα, όχι τόσο μόνη πια. Μα ούτε και χαρούμενη. Είναι νωρίς για να χαρεί κανείς σήμερα, αγάπη μου. Είναι νωρίς.