Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Και έγινες μάνα.


Η πρώτη σου γέννα είναι στην πραγματικότητα δύο γέννες. Μια του παιδιού σου, μια της μάνας που γίνεσαι. Γιατί δεν ήσουν μάνα.  Γυναίκα ήσουν.  Μάνα έγινες. 

Το πρώτο κλάμα, ως δήλωση της ως μέχρι τότε άφωνης ύπαρξης, το πρώτο άγγιγμα, κι η αγωνία της ευθραυστότητας του μικροσκοπικού κορμιού είναι μια πρώτης τάξεως εισαγωγή στο μεγάλο έργο ενός ακόμα βίου που μόλις ξεκινά.

Το σώμα σου είναι ταλαίπωρο, είτε γέννησες φυσιολογικά, είτε με καισαρική (μα τι άσχημη ιατρική ορολογία) οι ραφές τραβάνε, τα στήθη σου στάζουν και καίνε, το επιμέρους και ολόκληρο σώμα σου αναμένει υπομονετικά την αποκατάστασή του.

Δυο ήχοι επικρατούν τις πρώτες εβδομάδες στο σύμπαν σου, το κλάμα του και οι παντόφλες σου. Μπρος πίσω στην κούνια, μπρος πίσω στην κουζίνα, στον αποστειρωτήρα, στο μπάνιο, στις πάνες, στον καναπέ, στο μαξιλάρι 24/7.

 Χτυπάει το τηλέφωνο. Είναι η καλύτερή σου φίλη, αυτή που σχεδιάζατε ταξίδια και δε θες να το σηκώσεις όχι γιατί δεν την αγαπάς αλλά γιατί είσαι σε ειδική αποστολή που ελάχιστοι χωρούν εντός της.

 Εσύ δεν ήσουν το party animal της παρέας σου;

Εσύ δε λάτρευες τα δεκάποντα μποτίνια;

Εσύ δε δούλευες δεκάωρα και το βράδυ έβγαινες για φαγητό;

Εσύ δεν καθόσουν στην παραλία από το πρωί ως το δειλινό;

Άκυρο και Χ.

Όχι μόνο δεν είσαι πια, δε σε ενδιαφέρει καν τι είσαι πέραν από τροφός, ζεστή φωλιά και ζεστή φωνή που τραγουδά νανουρίσματα – έχεις μάθει και τα παραδοσιακά.




 Εγένου Μάνα.

Έγινες! Είναι ισόβιο, είναι μοναδικό, είναι θαυμάσιο.

Αλλά πάνω από όλα είναι φυσιολογικό. Αν είσαι κι εσύ φυσιολογικός άνθρωπος, η νέα σου ιδιότητα -παρότι κυρίαρχη- σταδιακά συναινεί με τις άλλες, και η ζωή κυλά.

Κι όπως κυλά, με τα πάνω και τα κάτω, με τις επιτυχίες και τις αποτυχίες, τους φίλους και τους εχθρούς, τις εκπλήξεις και τις αναμονές, διαπιστώνεις σε ανύποπτη στιγμή ότι εκείνη η εποχή με το background της παντόφλας και του κλάματος, γράφτηκε για πάντα στο κύτταρό σου.

Γιατί όπως και αν κυλά η ζωή, εσύ είσαι πια δεύτερη και αν έχεις κάνει κι άλλο παιδί τρίτη, αν έχεις κάνει κι άλλο τέταρτη κοκ

Δηλαδή εκείνο το ζευγάρι παπούτσια που θες διακαώς δε θα το πάρεις γιατί έχουν προτεραιότητα άλλα ζευγάρια παπούτσια. Δηλαδή θα πάρεις βιολογικά λαχανικά και κρέας που κοστίζουν όσο εκείνο το ζευγάρι. Δηλαδή θα ξενυχτάς όχι για σένα αλλά για άλλα party animals. Αλλά και πέραν από αυτά, θα φρικάρεις με δηλώσεις, θα κάνεις τουλάχιστον πέντε κρίσεις υστερίας σε καυγά, θα θαυμάσεις μέχρι δακρύων, θα συγκινηθείς μέχρι ρίγους, θα διαλυθείς από αγωνία και θα ευτυχείς από βάθους καρδίας στις στιγμές που εσύ κι αυτά, τα παιδιά σου μοιράζεστε με αγάπη.

Και με κριτήριο αυτήν τη μαγική λέξη την Αγάπη, θα αδυνατείς πάντα να κατανοήσεις όσες γυναίκες γέννησαν και δεν έγιναν μάνες. Δε θα τις κατανοήσεις γιατί είναι κοινώς αποδεκτό ότι για να κατανοήσεις έναν ανάπηρο, πρέπει να βιώσεις την αναπηρία του...

Δε θέλεις . -

 

 

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

2023, Ιούλιος, Κέρκυρα.

Έχουμε τη μεγάλη τύχη να διατηρούμε ένα συμπαθητικό σπίτι στην Κέρκυρα, και έναν μεγάλο έρωτα για την ίδια την Κέρκυρα αλλά και για καθετί ωραίο. Όπως η ίδια η Κέρκυρα.  Πέντε καλοκαίρια δεν κατορθώσαμε να πάμε, για λόγους σημαντικούς και ασήμαντους. Φέτος ήταν υπόσχεση. Εγώ λόγω καταγωγής, έχω περάσει στην Κέρκυρα  περισσότερα από τα μισά καλοκαίρια της ζωής μου. Έχω τόσες αναμνήσεις, όσες δεν έχω για κανένα άλλο μέρος ή συμβάν. Θυμάμαι το αυτοκίνητο του παππού και της γιαγιάς που μας πήγαινε στις δημοφιλείς  παραλίες της εποχής, τον Ίψο, το Πέραμα, τον Άη Γιάννη. Μας πήγαινε και στα ξενοδοχεία, όπου ήταν όλοι φιλόξενοι και περιποιητικοί, περισσότερο με μάς που ήμασταν ντόπιοι, παρά με τους ξένους. Θυμάμαι τα θεόρατα κλαμπ σάντουιτς στο Mira Mare, το κοτόπουλο στο καλαθάκι στο K erkyra Golf και την ταβέρνα στο Πυργί όπου με τσίμπησε μια μέλισσα. Από την πόλη θυμάμαι τα αστραφτερά πεζοδρόμια και τους άδειους δρόμους τα απομεσήμερα, τα ψητά καλαμπόκια, τις άμαξες και τα τρίκλυκλα, ακό

Ο Ηγεμόνας και η Μαίρη

Βάζω απέναντί μου το πρόσωπό της. Είναι μεσήλικη, παντρεμένη, έχει δυο παιδιά, ένα σπίτι, δύο αυτοκίνητα, δυο πιστωτικές, καμία αποταμίευση, γενικώς μικρομεσαία. Στα τέλη του μήνα ζορίζονται αλλά τελικά τα καταφέρνουν με τον σύζυγο, δημόσια υπάλληλος αυτή, στέλεχος επιχείρησης εκείνος.   Έχω βρεθεί μαζί της σε κοινές συναναστροφές δυο τρεις φορές και βρίσκομαι κάθε μέρα στο Facebook . Η Μαίρη είναι η πιο μεγάλη επιτυχία του Ηγεμόνα, όπου ηγεμόνας είναι αυτός που φαντάζεστε. Τον θαυμάζει, τον γεμίζει καρδούλες, ευχές, συγχαρητήρια και συμβουλές.  Και δεν είναι μόνον η Μαίρη, είναι ο  άντρας της Μαίρης, οι φίλοι της Μαίρης, πολλές ακόμα Μαίρες που τον υποστηρίζουν φανατικά, και τον θεωρούν ό, τι καλύτερο μας έχει συμβεί τα τελευταία χρόνια. Τον θεωρούν έναν προοδευτικό, σύγχρονο, ανοιχτόμυαλο Ευρωπαίο με σοβαρότητα, εντιμότητα και τόλμη. Έναν πατριώτη που κουράζεται για το καλό της χώρας, που επιτελεί μεταρρυθμίσεις και έργο, που τελικά είναι, αν όχι μεσσίας, σωτήρας. Η Μαίρη ε

Σώπα ανόητε! [Αλίκη Κατσαρού]

Όσοι έχουμε περάσει από τα ελληνικά πανεπιστήμια, ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι σαν τον Τσιόδρα, δεν είναι κανόνας. Όλοι θυμόμαστε αρκετούς που το κύριο τους ενδιαφέρον εξαντλούταν στις χρηματοδοτήσεις των ευρωπαϊκών προγραμμάτων, των οποίων τη λάντζα έκαναν πάντα οι φοιτητές.  Θυμόμαστε άλλους που ναρκισσίζονταν από το ύψος της πανεπιστημιακής έδρας με νεαρές φοιτήτριες και άλλους που εντελώς αδιάφοροι, μετά από μικρή ή μεγάλη πορεία στα γράμματα και τις επιστήμες, εξασφάλιζαν τα οικονομικο-κοινωνικά προνόμια του ακαδημαϊκού και περνούσαν από τα αμφιθέατρα όπως οι τουρίστες από την πλατεία Συντάγματος. Επίσης, όσες νέες και ωραίες έχουμε περάσει από μικρά και μεγάλα ελληνικά νοσοκομεία συνοδεύοντας ηλικιωμένους γονείς ή μικρά παιδιά, σίγουρα θυμόμαστε αρκετούς από τους άρρενες ιατρούς να απλώνουν την σεξιστική τους νοοτροπία στο χώρο, θεωρώντας μας αυτονόητα θύματα της λευκής τους μπλούζας.  Το αίσθημα ανωτερότητας πολλών γιατρών δεν εξαντλείται απαραίτη