Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Φεβρουάριος, 2015

Το μολύβι [Αλίκη Κατσαρού]

Η ξυσμένη από το κυρίως σώμα του ροδέλα συμβολίζει μια ολόκληρη ιστορία:  Σχολειό. Ουχί σχολείο. Σχολειό, από εκείνο που δεν κοντεύει να αντικαταστήσει τα βιβλία με tablets . Η μυρωδιά του ξυσίματος, πάλι, φέρνει Σεπτέμβρηδες που σουλατσάρουνε αυθάδικα στο νου με τα όλα τους. Τι στενοχώρειες που έφυγε το καλοκαίρι, τι πείσματα με την κακιά συμμαθήτρια, τι απελπισία που μας χώρισαν τμήμα με τη φιλενάδα, όλοι οι Σεπτέμβρηδες είχαν τον καημό τους. Είχαν και τις χαρές  τους, δε λέω, συναντήσεις με μάτια που είχες τρεις μήνες ν’ αντικρίσεις. Μαζί με το ξύσμα και τη μυρωδιά του, το ίδιο το μολύβι είναι σημαία. Η πρώτη σου γραφή, σημαντικότερη και από τη Γραμμική Β’, (και περίπου το ίδιο μυστηριώδης)  γίνεται με μολύβι. Για να μπορείς να διορθώνεις. Καμιά φορά διόρθωνες τόσο, που τρύπαγες το χαρτί από το πολύ σβήσιμο. Το μολύβι, σημαία μιας ηλικίας που δε θα ξανάρθει, όπως όλες οι ηλικίες άλλωστε. Αλλά τις άλλες ηλικίες μπορείς να τις ξαναζήσεις με επαναλήψεις. Την ηλικία του μολυβιού,