Spiral

Θα είμαι απολύτως ειλικρινής. Η κατάσταση δεν είναι απλώς κουραστική, είναι άκρως βαρετή. Είναι γεγονός πως παιδί αγαπούσα πολύ αυτήν την πόλη. Αγαπούσα τους δρόμους, τις πλατείες, τα κτήρια   και χωρίς να ξέρω και πολλά αισθανόμουν πως δεν είναι μια συνηθισμένη πόλη. Θες που όταν πήγαινα στην Αθήνα, η ατμόσφαιρα χανόταν, θες που μεγάλωσα σε ένα σπίτι με ομιλίες, συνήθειες και έπιπλα μιας άλλης εποχής, θες που οι αστικοί μύθοι γύρω μου με γοήτευαν... Διάβασα, έμαθα και έγραψα, μικροπράγματα βεβαίως, συγκρίνοντάς τα με τα πολλά και βαθιά μελετήματα άλλων, ορμώμενη ωστόσο κάθε στιγμή από ένα μοναδικό κίνητρο, την αγάπη για τα σημαίνοντα και τα σημαινόμενα που σχημάτιζαν τριγύρω μου ένα ενδιαφέρον σκηνικό με  ανάλογο προφανώς υπόβαθρο. Ταξιδεύοντας βεβαίως, αντιλήφθηκα ότι αυτός ο τόπος είναι πολύ μικρός και ίσως όχι τόσο σημαντικός όσο η αυθαιρεσία της νεανικής μου υπερηφάνειας υπέθετε. Δόθηκαν ωστόσο στην πόλη, και όχι μόνο στην πόλη, χρυσές ευκαιρίες για την πραγμάτωσή της ως σ

Ήταν μια ιστορία βγαλμένη θαρρείς από μυθιστόρημα, ή ίσως και να ήταν μια ιστορία πραγματική, που θα μπορούσε να γίνει μυθιστόρημα. Γνωρίστηκαν εν μέσω της χειμερινής εξεταστικής. Της δικής της. Εκείνος είχε από καιρό αφήσει πίσω του οριστικά τα θρανία. Φόντο ένα βράδυ του Φλεβάρη που ο αέρας λυσσομανούσε, η βροχή έπεφτε με μανία πάνω στα τζάμια και αστραπές έσκιζαν τον ουρανό. Υποβλητική ατμόσφαιρα, έτσι δεν προστάζει κάθε ρομάντζο που σέβεται τον εαυτό του; Μαζί με τον θεό Έρωτα, που γιορτάζονταν απανταχού της υφηλίου εκείνη τη μέρα (πόση μυθιστορηματική λεπτομέρεια αυτή η ιστορία; Άντε μετά να πιστέψεις πως είναι αληθινή!), γεννήθηκε και ένας πραγματικός. Ο δικός της. Εκείνος είχε από καιρό αφήσει πίσω του οριστικά τα χτυποκάρδια. Προσκεκλημένοι και οι δυο στον ίδιο γάμο. Από την πλευρά του γαμπρού εκείνος, από την πλευρά της νύφης εκείνη. Κλασικά εικονογραφημένα δηλαδή και κλισέ απεριόριστα, μα ποιος είπε ότι ένας έρωτας για να είναι μεγάλος πρέπει να είναι πρωτότυπος; Θα μπορο