Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Δεκέμβριος, 2020

Ευτυχισμένη είμαι... [Αλίκη Κατσαρού]

  Το κείμενο συντάχθηκε αγνοώντας την περίσταση της πανδημίας με την προσδοκία ότι με τη συμβολή των εμβολιασμών, σύντομα θα ξεπεραστεί.   Μου ευχήθηκες στις δώδεκα και πέντε «να είσαι ευτυχισμένη». Μόλις είχα μεγαλώσει άλλον ένα χρόνο. Παρά το κλισέ της ευχής, επειδή την είπες εσύ, την πήρα πολύ σοβαρά και με φαντάστηκα ευτυχισμένη. Όταν κλείσαμε το τηλέφωνο, έκλεισα και τα μάτια. Ευτυχισμένη είμαι… Όταν οι εποχές διαδέχονται η μία την άλλη με γνώριμα αρώματα και   χρώματα. Όταν μυρίζω τις γαζίες και καμαρώνω τις αμυγδαλιές, όταν μεθάω με τα άνθη της πορτοκαλιάς και με μια μπύρα στην αμμουδιά. Ευτυχισμένη είμαι… Όταν γκρινιάζω στα παιδιά για να γκρινιάξω, και σκάμε όλοι στα γέλια που η γκρίνια είναι καθημερινός αυτοσκοπός, στυλοβάτης της εύρυθμης λειτουργίας μας. Όταν νιώθω ότι μεγαλώσαμε, και τα παιδιά μου και εγώ και μιλάμε αλλιώς, γελάμε αλλιώς και διαφωνούμε αλλιώς. Ακόμα πιο ευτυχισμένη όμως γίνομαι όταν ξέρω ότι αυτό το πετύχαμε με όρους ακραίας δημοκρατίας κι ας είμ