Spiral

Και ανηφορικός και σκοτεινός! Καθώς περπατούσα, σκεφτόμουν τους ανθρώπους που τα σπίτια τους είναι κατά μήκος του. Φοβόμουν λίγο αλλά έπρεπε να τον ανέβω. Είχα παρκάρει από το πρωί το αυτοκίνητο στην κορυφή του λόφου που διέσχιζε ο δρόμος. Άναψα το φακό του κινητού. Μια φώτιζα την άσφαλτο για να βλέπω πού πατώ, μια μπροστά για να μη συγκρουστώ με άνθρωπο, κολώνα ή στη χειρότερη αυτοκίνητο. Κάποια στιγμή φώτισα το μεγάλο κτήριο. Αγγλοκρατίας ήταν και χρησίμευσε ως νοσοκομείο. Τι δε γνώρισαν οι τοίχοι και τα δωμάτια του. Πλησιάζοντας στο κτήριο έσβησα το κινητό. Ο φωτισμός τώρα δεν ήταν απλά επαρκής αλλά σχεδόν εκτυφλωτικός. Μεγάλοι προβολείς φώτιζαν ανακριτικά όλο τον περιβάλλοντα χώρο του οκτάγωνου κτηρίου των φυλακών. Επιτάχυνα το βήμα αν και τα φώτα, καθώς και τα γραφεία της διοίκησης στο βόρειο τμήμα θα έπρεπε να μου δημιουργούν ένα αίσθημα ασφαλείας. Έφτασα στο αυτοκίνητο, μπήκα και μετά από μένα ξεφύτρωσαν από το παρακείμενο άλσος δυο σκυλιά, όχι τα φιλικότερα

-Θες να μάθεις τα μυστικά της ομορφιάς μου; Εμφανίστηκε σε ένα κουτάκι πάνω δεξιά στην οθόνη με πλούσια κόμη και γλυκανάλατο χαμογελάκι σιγουριάς προς το φακό. -Του  Instadram  ή τα κανονικά ;   θέλω να τη ρωτήσω. Δεν έκανα ορθογραφικό λάθος, όχι.  Στην κακή του εκδοχή πρόκειται για  drama.  Στην καλή του για θαύμα.  Αλλά τώρα θα πούμε για την κακή. Είναι μια κοπέλα – πωλήτρια σε  trendy  κατάστημα ρούχων της πόλης- που χωρίς να γνωρίζω τίποτα για εκείνη, τη θεωρώ την απόλυτη ενσάρκωση του  drama τος. Μέχρι που με τρομάζει, δεδομένου ότι έχω κόρη, οι φίλες μου έχουν κόρες και γενικά νοιάζομαι για όλες τις κόρες. Η κοπέλα στο κατάστημα είναι πολύ κοντή, πολύ αδύνατη και όχι πολύ, αλλά αρκετά άσχημη. Η κοπέλα ντύνεται και βάφεται στην καθημερινότητα ακριβώς όπως θέλει να φαίνεται στο  Insta.  Περπατά έτσι. Κοιτά έτσι. Μιλά έτσι. Νομίζω πως δε χαμογελά ποτέ. Η κοπέλα στο  Insta  είναι ψηλή, λεπτή, αρκετά ενδιαφέρουσα έως και όμορφη. Ντύνεται και βάφεται όπως θα έκαν