Spiral

Ας λένε ότι όλα τα λένε τα μάτια. Για μένα τα χείλη, τα ωραία χείλη, τα ωραία χαμόγελα είναι το χαρακτηριστικό που πάντα με μάγευε. Στο μυαλό μου, το ωραίο στόμα, για κάποιον ανεξήγητο λόγο, πάντα μαρτυρούσε ευζωία, γενναιοδωρία, ερωτισμό. Πάντα μου έκλεβε την ματιά και ενίοτε την καρδιά. Στόμα, γλυκό μου στόμα από Δευτέρα θα κρυφτείς, πίσω από το παραβάν που θεωρητικά θα γίνει ασπίδα απέναντι στον ιό του 2020. Τι Covid -19 και εξυπνάδες, 2020 έπρεπε να τον ονομάσουμε, αριθμό που θα αλλάξει τον κόσμο. Από Δευτέρα, δεν θα βλέπω το μειδίαμα, το αίνιγμα, την αποστροφή, τη χαρά, τη λύπη, το πείσμα   στους ανθρώπους που συναντώ. Από Δευτέρα, θα φαντάζομαι ότι ακόμη και οι σεφ θα δημιουργούν με μάσκα, αλήθεια πώς θα δοκιμάζουν το φαγητό; Οι δάσκαλοι θα διδάσκουν με μάσκα, αλήθεια πώς να εξηγήσεις τα οδοντικά, χειλικά, ένρινα σύμφωνα μέσα από τη μάσκα; Οι σερβιτόροι θα παίρνουν παραγγελία σαν νοσηλευτές και οι εργάτες θα φωνάζουν πιάσε το μυστρί υπόκωφα, σαν να μην είναι εργά

Οικονομικοί αναλυτές σκέφτονται και γράφουν, μερικοί ‘σκίζουν’ αμέσως όσα γράφουν. Πολιτικοί αδράττουν την ευκαιρία της προσωπικής τους αποθέωσης – συνθήκη ιδανική ο κορωνοϊός. Πολιτικάντηδες διαφημίζουν την γαλαντομία τους. Έφηβοι καίγονται στα social . Παιδιά γκρινιάζουν και μαμάδες ξαναθυμούνται το ‘Γκρινιάρη’ για ομοιοπαθητική. Μπαμπάδες ανακαλύπτουν ότι τα φυτά στο μπαλκόνι χρειάζονται καθημερινό πότισμα. Αυτοκίνητα βρωμίζουν. Κεφάλια βγάζουν άσπρες ρίζες. Νύχια μένουν, ω συμφορά, άβαφα! Όμορφα χέρια με κρινοδάχτυλα, αδιάφορα χέρια, χέρια άσχημα, χοντρά, κοντά, νεανικά χέρια, γέρικα χέρια, τόσα χρόνια, ήταν όλα υποχρεωμένα να μοιάζουν, έχοντας σχεδόν υποχρεωτικά, βαμμένα νύχια! Όλα τα χέρια, με χρωματισμένες, σχηματισμένες, καλογυαλισμένες απολήξεις, μερικές σαν πλαστικά επιθέματα. Το αντίστροφο, αδιανόητο. Αδιανόητη κατάσταση τα άβαφα νύχια, τα φυσικά χέρια. Και τόσα χρόνια, παράλληλα αποδεκτό ότι στην εποχή της ελληνικής κρίσης, άνοιξαν  και μας περίμεναν,  δεκάδες σ