Spiral

Σηκώθηκε παραδομένος στο γεγονός  ότι δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Τι νόημα έχει να υποβάλει τον εαυτό του σ΄ αυτό το μαρτύριο; To αποδέχτηκε! Δεν θα κοιμηθείς ούτε απόψε. Σύρθηκε βαριεστημένα προς το ανοιχτό παράθυρο. Μα γιατί το άφησε ανοιχτό; Μήπως για να δελεάσει το λιγοστό αεράκι που φυσούσε ξέπνοα , να μπει και στο δικό του δωμάτιο; Άναψε τσιγάρο μηχανικά. Στάθηκε μπροστά στο ανοιχτό παράθυρο και ξεφύσηξε καπνό διώχνοντας ταυτόχρονα το φιλότιμο αεράκι που πάσχισε να μπει για να ελαφρύνει την αποπνικτική ατμόσφαιρα. Το έδιωξε κι αυτό! Όπως άλλωστε διώχνει τα πάντα γύρω του. Δεν το επιδιώκει, απλά συμβαίνει. Όχι! Αυτό είναι ψέμα. Εκείνη την έδιωξε! Μα πόσα χρόνια πέρασαν; Πολλά! Έζησε μόνος ζωή ολόκληρη. Σαν φιλμ πολαρόιντ με μόνη φιγούρα τη δική του. Δεύτερο τσιγάρο. Αϋπνίας συνέχεια. Κοίταξε τον ουρανό. Δεν είχε ποιητική διάθεση για να παρομοιάσει τη νύχτα με νεράιδα που άπλωσε το μαύρο βελούδινο πέπλο της πάνω από την πόλη. Περισσότερο του έμοιαζε με φ

Είναι τα πεπραγμένα, οι θυμοί και οι συγκινήσεις, οι ταυτίσεις και οι ρήξεις, οι τύχες και οι ατυχίες, άστο… είναι ο χρόνος  τελικά. 40, 50, 60, τι σημασία έχει πότε συμβαίνει. Σημασία έχει ότι κάποτε συμβαίνει. Κάποτε, ολόκληρη  η πραγματικότητα  φανερώνεται μπρος μας,  και την κοιτάμε άναυδοι. Πάντοτε βλέπαμε  λίγο από εδώ, λίγο από εκεί, βλέπαμε άκρες, μέσες, κι έτσι, μέσες-άκρες ξέραμε. Ολόκληρη όμως την αλήθεια, τη μαθαίνουμε μόνο  όταν ο χρόνος τη φέρει. Άλλοι αντέχουν και γίνονται μεγαλύτεροι. Σε ηλικία και σε ψυχή. Άλλοι την κάνουνε σύντομα, κι ας έχουν το θαυμασμό και τη δόξα όλου του κόσμου. Μα όλου, όπως ο Ρόμπιν Γουίλιαμς, ας πούμε. Θέλει θάρρος η αλήθεια. Πιο πολύ κι από τον πόλεμο. Ο πόλεμος είναι έξω. Η αλήθεια είναι μέσα. Κι ό, τι είναι μέσα, ό, τι δε φαίνεται, δεν είναι ότι δεν υπάρχει, είναι ότι θέλουμε άλλους φακούς για να το δούμε ολόκληρο, να του δώσουμε ένα όνομα και μετά να λογαριαστούμε. Πριν φυσικά προλάβει και μας φράξει την κεντρική αρτηρία, κλε